|
صدای سخن عشق
|
آیة الله خوئی رحمه الله می نویسد: «اگر نبود که ابن عُقده و نجاشی و شیخ طوسی و شیخ مفید و ابن غضائری او را تضعیف کرده اند، و اینکه فضل بن شاذان او را از کذّابین شمرده است، عمل به روایت او لازم بود، ولی تضعیف این بزرگان مانع اعتماد ما به او و عمل به روایاتش می شود. به همین دلیل نمی توان به توثیق شیخ مفید که او را از خواص و ثقات امام کاظم صلوات الله و سلامه علیه دانسته و به توثیق ابن قولویه بنابر اینکه در اسناد کامل الزیارات آمده است، و توثیق علی بن ابراهیم بنابر اینکه در اسناد تفسیرش آمده است، اعتماد کرد.».[1] 20- «و لو لا أن ابن عقدة و النجاشی و الشیخ و الشیخ المفید و ابن الغضائری ضعفوه و أن الفضل بن شاذان عده من الکذابین، لتعین العمل بروایاته و لکن تضعیف هؤلاء الأعلام یسدنا عن الاعتماد علیه، و العمل بروایاته و لأجل ذلک لا یمکن الاعتماد على توثیق الشیخ المفید إیاه، حیث عده ممن روى النص على الرضا ع من أبیه من خاصته و ثقاته و أهل الورع و العلم و الفقه من شیعته، ... و لا على توثیق ابن قولویه إیاه، فقد وقع فی أسناد کامل الزیارات... و لا على توثیق علی بن إبراهیم إیاه، فقد وقع فی أسناد تفسیره ....». معجم رجال الحدیث جلد 16 صفحه ی 160 [ دوشنبه 92/9/25 ] [ 10:0 عصر ] [ محمد ذکاوت ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
