طریق شناخت «عبدالله» از «محمد» از عنوان «ابن سنان»

مرحوم خوئی در این مورد می نویسد: « گاهی «ابن سنان» بر «عبدالله بن سنان» اطلاق می شود و گاه بر «محمد بن سنان». و برای تشخیص آن باید طبقه ی «ابن سنان» را ملاحظه کرد. در روایات ما آنچه از امام باقر یا امام صادق صلوات الله علیهما یا کسی که در طبقه ی این دو امام است، روایت شده است، روایت «عبدالله» است، و آنچه از امام رضا صلوات الله و سلامه علیه و بعد از ایشان روایت شده است، روایت «محمد» است. و آنچه از امام موسی کاظم صلوات الله و سلامه علیه و کسی که در طبقه ی اوست روایت شده است، بین «محمد» و «عبدالله» مشترک است، که این هم از راوی فهمیده می شود؛ یعنی اگر راوی، امام کاظم صلوات الله و سلامه علیه را درک نکرده و متأخر از حضرتش بوده است، معلوم می شود که مراد از «ابن سنان» «محمد بن سنان» است».[1]

حال اگر در این تحقیق وثاقت «محمد بن سنان» معلوم نشد، یا مبنای علمائی که می فرمایند «محمد بن سنان» ضعیف است، را اخذ نمودیم، از طرفی به هر نحوی ثابت نشود که «ابن سنان» مذکور در روایات، مربوط به «محمد» است یا «عبدالله»، روایتی که عنوان «ابن سنان» در سند آن است، از اعتبار ساقط می شود.

اما اگر وثاقت «محمد بن سنان» ثابت شد، نه تنها روایات خودِ او (که گفتیم حدود هشتصد روایتند)، بلکه روایات دارای عنوان مشترک (ابن سنان) هم تصحیح خواهند شد.