نتیجه

بنابراین شبهه ی ابن کمونه که در بعضی از مبانی فلسفی آنچنان وارد می شود که اذهان را دچار برهان می نماید و چاره ای برای حل آن نیست، و در بعضی از مبانی برای رفع آن سخت تلاش می شود، در مبنای أصالة الوجود و با تبیین صحیح از واجب الوجود، نه تنها این شبهه «أوهن از بیت العنکبوت» است، بلکه اصلاً در مصاف «قاعده ی بسیط الحقیقه»، شبهه ی ابن کمونه تصور نخواهد داشت، تا نیاز به حل، رفع یا دفع داشته باشد، بلکه رأساً این شبهه منحل است.

لِمَنِ الْمُلْکُ الْیوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ[1]

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یشْرِکُونَ

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ[2]

والحمد لله رب العالمین