9- قاعده ی بسیط الحقیقه در آیات و روایات

علامه حسن زاده حفظه الله تعالی با ذکر اینکه استادشان مرحوم علامه شعرانی، بیست و سه جمله از خطبه ی شریفه ی توحیدیه حضرت مولی الموحدّین امیرالمؤمنین صلوات الله و سلامه علیه (خطبه ی 184 نهج البلاغه) را به فارسی شرح نموده است، پس از ذکر بیاناتی از مرحوم علامه شعرانی در شرح جمله ی مبارکه ی «لا یشمل بحدٍّ و لا یحسب بعدٍّ» از آن خطبه ی شریفه، می نویسد:

«و به این بیان صحیح و سالم است قول مشایخ علم توحید که گفته‏اند:

و بالاخبار الصحیحة مثل کنت سمعه و بصره انّه عین الاشیاء و الاشیاء محدودة و ان اختلفت حدودها فهو محدود بحد کل محدود فما یحدّ شى‏ء الا و هو حد للحق فهو السارى فى مسمى المخلوقات و المبدعات و لو لم یکن الأمر کذلک ما صح الوجود فهو عین الوجود فهو على کل شى‏ء حفیظ بذاته و لا یؤوده حفظ شى‏ء.

از زبان هود علیه السلام بشنو که: ما مِن دابّةٍ إلّا هو آخذٌ بِناصِیَتِها.

[بلکه از زبان خداوند که فرمود: «وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَینَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ. آیه ی 115 سوره ی بقره».

و نیز فرمود: «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِکُلِّ شَیءٍ عَلِیمٌ. آیه ی 3 سوره ی حدید».

و نیز فرمود: «مَا یکُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِنْ ذَلِکَ وَلَا أَکْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَینَ مَا کَانُوا. آیه ی 7 سوره ی مجادله».[1]

و نیز از زبان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم که فرمود: «لو دُلّیتُم بحبلٍ إلی الأرض السّفلی لهبطتُم إلی الله. بحار الأنوار، جلد 55 صفحه ی 107»]

در این مقام به چند فقره از احادیث اهل بیت عصمت و وحى، علیهم الصلاة و السلام، تبرّک مى‏جوییم:

ادامه دارد ...