«ما» از لحاظ خلقت

بنابراین ما فرزند زمینیم و از لحاظ خلقت مانند یکی از فرزندان دیگر او هستیم. مانند خواهران و برادران خود، جمادات و نباتات و حیوانات. همانطور که یک اسب متولّد می شود و یک گیاه می روید و باران می بارد، ما نیز به دنیا می آییم و همانگونه که ابر و باد و مه و خورشید و فلک و هزاران علل و عوامل دیگر باید دست اندر کار باشند تا دانه ای در خاک بروید و خوشه ای گردد و بالاخره من و تو نانی به کف آریم، دقیقاً همانطور نیز ابر و باد و مه و خورشید و فلک و هزاران علل و عوامل دیگر در کارند تا بذر من و تو در کشتزار مخصوص خود قرار گیرد (نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُم.‏ 223 بقره) و رشد کند و مراحل خلقت خود را همچون دیگر برادران و خواهران خود طی کند و به کمال برسد. وَاللهُ مِن وَرائِهِم مُحیط[1].

ادامه دارد....